zo goed als nieuw
Voor het college van Benders & Wullen
Ik weet nog ergens een brandkast te staan
te midden van verbogen paperclips
en afgebroken nagelvijltjes.
Je moet wel dichter zijn om te geloven
dat je zo’n ding kunt openen
met een manicureset;
hijgend MacGyverden ze zich een ongeluk,
de arme drommels. Machteloze lucifers
roken nog wat na onder het cijferslot.
Over poëzie hoef je niets te onthouden
dan dit: sommige dichters
zijn brokkenpiloten,
ze vliegen liefst onder de radar,
verpulverend in straalmotoren
van zelfgebakken wind.
Noot van de redactie: gelegenheidsvoorpieper, maar dan anders
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten