P.A. de Génestet

Dogmatisme

De geest, die ’t brood dat zielen voedt,
in steen of gif verandren doet.


Gedicht CXII uit Leekedichtjes, 1857

Goaitsen van der Vliet

Leed XVI


Ik zal oe de koonte votsn en n haals,
Aurelius, kwit, en Furius, klets-klets!
Iejleu verlakschouwt miej um miene leedkes,
dee mangs luk noar t vleis bint en löszinnig.

Joa, de rechte dichter möt fatsoenlik wean,
dat möt e, mer zien' leedkes hoovt dat nich -
doar he'j umsgelieks meer wil en smak van
ás zee luk noar t vleis bint en löszinnig

en wat ín hebt um un veurken an te beutn,
nich in greune gaperds, mer in oalde nötn
dee de stieve stikn nich meer reurn könt.

Iejleu hebt van doeznden smukskes leazn
en hoaldt miej vuur zon stoetnkeerlken noe?
Ik zal oe de koonte votsn en n haals!


Bovenstaande is een Twentse hertaling is van het gedicht 'Carmen XVI' van de Romeinse dichter Gaius Valerius Catullus (uit ca. 60 voor Chr.).


Woordenlijst
votsn (ó als in vod) = neuken
kwit = fat (quidam)
van de klets-klets = homofiel
verlakschouwn = misprijzen
mangs = soms
umsgelieks = allicht, vanzelfsprekend
wil en smak hebn van = genieten (letterlijk: plezier en smaak hebben) van
luk = een beetje, wat
noar t vleis = zinnelijk (letterlijk: naar den vleze)
un veurken anbeutn = een vuurtje aanwakkeren
greune gaperds = jonge onervaren knapen
oalde nötn = oude knarren (letterlijk: noten, kloten)
stik(ke) = aardpin om dier aan vast te leggen (hier meervoud stikn = benen)
smok = zoen (verkleinwoord: smuksken)
stoetnkeerlken = halve zachte, mietje

Bart FM Droog

Op deze plek stond het gedicht "Slechte journalistiek" van Bart FM Droog. Op verzoek van Droog hebben we het verwijderd, naar aanleiding van de plaatsing van dit gedicht op De Valse Noot. Droog wees ons op deze webpagina en stelt dat het niet ethisch verantwoord is het gedicht van Wolff te plaatsen. De lezer velle zijn eigen oordeel. De redactie acht zichzelf vooralsnog niet gerechtigd het gedicht van Wolff te verwijderen. Het gedicht is een literaire uiting. Het eventueel onethische schuilt in de uitingen en gedragingen eromheen. Niet alle dreigementen, aantijgingen en beledigingen op internet kunnen als "literatuur" verdedigd worden. Dit gedicht wel.

Maria Barnas

Eerst proppen we ze in de hoek. Het is handig

als ze goed op hun plaats blijven zitten.

We knopen ze vast en laten ze goed uitdrogen.

Of dit haalbaar is ligt aan ons niveau.

We laten er weken overheen gaan

en geven de hemel een kleur. Neem een thema

om het geheel levendiger te maken

Doe het ongeveer op ware schaal

en gebruik zoveel mogelijk kosteloos materiaal.

Nu gaan we fantasie gebruiken.

Het geeft een mooi effect.

We geven elkaar enkele ideeën zoals een beest

dat in de kamer een lambrisering slaat

van krassen. Razernij een rechte lijn

zo hoog als de klauwen reiken.

We kunnen er helaas niet van afwijken.

Eerder geplaatst op en geschreven voor een royaal gebaar

Rienk Kruiderink

ZOEK! BUS!

Zoek niet naar spoed
met bussen van Arriva,
ze spatten over voeten
die bij een schuine buspaal staan.

Uw broek wordt nat
zoals uw sokken
waar A. zijn remmen grondig doet
en al te dik bezoek van straat
in gangpad pissen moet.

De busbestuurder draait
zijn kont door korte bochten,
hij roept niet eens, hij kaapt
een stoep, de bons
ontwerpt een roepen

dat oud publiek met stokken slaat,
maar nooit meer netjes groeten.
Het moet een lusthof zijn
voor toeter, klep en schokken.

De uitstap klinkt als trage pijn,
de busdeur zuigt,
hij proeft mijn blauwe kuiten.

E. Laurillard

Maatschappij van onderlinge verzekering tegen roemloosheid

Heeft een der leden van de club
Zijn letterkundig ei gegeven,
Dan wordt door ’t kakelen van de rest
Op schelle toon zijn lof verheven;
En, legt nu elk om beurt een ei,
En kakelen beurt’lings al de vrinden,
Dan is - dat voelt ge - in heel de club
Geen enkel roemloos lid te vinden.


(uit: Ongerijmde rijmen, Spectrum, Antwerpen, jaartal onbekend)
(spelling gemoderniseerd)

Mien Proost

Literatuurles

Verlaine heeft slecht geleefd
en was heel dikwijls dronken.
Hij had een lelijk gezicht,
ons heeft hij gedichten geschonken.

Het mooist is “Sagesse”,
dat schreef hij in staat van genade.
Van de rest deugt niet veel,
toen was hij met zonden beladen.

O Paul, o, Verlaine,
ik kots van de poëzie,
geef mij La Fontaine,
que j’aime à la folie.

Mien Proost
(uit: Het Middelbaar Onderwijs, 1929)
(spelling gemoderniseerd)

Alexandra van de Pol

Aan de ‘elitaire’ sukkels van de vrije vorm

Dus jullie dachten ‘dichterlijk’ te durven wezen.
Dus jullie dachten; spuug gewoon wat letters neer,
dan wil de mensheid je na vijf jaar nog wel lezen.

Misschien bedacht je ook: ‘Vormvastheid leeft niet meer,
het volk is dom, men wil en kan niet eens meer denken,
dus ’t is niet van belang hoe ik het presenteer.’

Welnu, bedien het plebs maar op hun iele wenken.
Je bent al net zo’n ongeletterde proleet
en hoererij zal zeker veel voldoening schenken.

Het is zo simpel en zo triest dat je ’t niet weet,
te dichten als een Polzer, eerbied voor je taal,
te schrijven met je bloed, betalend in het zweet.

Dus kots je nooit eens van je frasenbacchanaal,
want elk woord uit jouw mond is niets meer dan banaal.

Corrie Boin

Op deze plek stond het gedicht "Welzijn, Waarheid, Wetenschap" van Corrie Boin. Op verzoek van de auteur hebben we het verwijderd n.a.v. de kwestie Droog-Wolff.