Het naakte schrijven
Ik mag niet eens in mijn hemd staan,
mijn liefdesverdriet van de daken janken
of origineel uithalen naar wie mij doorziet.
Ik moet naakt maar mijn stijve verbergen,
mijn geniale trekken staken,
rillend met de billen bloot. Zo kom ik nergens op.
IJdel om het trillend vlees, stil staand,
vat een faculteit vol sprookjeskeizers kou.
Driften helpen draven, graven, laven,
dit harnas van kippenvel is het engst.
Noot van de auteur: nu vind ik het alleen nog jammer dat ik niet mocht blijven op de HKU, afdeling writing for performance. Met 39 van de 42 propedeusepunten behaald. Ik denk er met plezier aan terug, aan mijn schooltijd. Bij het maken van dit vers (eind 2003) nog niet. Hierin hekel ik de toen gangbare onderwijsmethode aldaar. De titel van het vers is dezelfde als de titel van een uitgave van één mijn tofste leraren: Nirav Christophe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten