Bloggen voor beginners
1.
Het befaamde schuim op het slijm
op de kniediepe drek waar wij
waden, is het resultaat van 1
maat dreft, 8 maten brak water
& het niet aflatende geflapper
van onze voze, bovenhoofdse
flapperhandjes. Flapflap flap.
2.
Met onze dieper gelegen blog-
organellen beradarren we
de ons omringende slijmzee:
de hij/zij die eerst de bieblob
van Het Gebeuren in de tot
barstens toe met goudstof
gepropte hoorbuizen ontvangt,
wiebelt koortsachtig de drek-
tenen, waarop een onderslijms
strontgolven ontstaat dat door
de meeste kaklezers probleemloos
ontvangen kan worden. De Feed
is dan Terdege Beïtemd. De klikreeks
klatert apesnel de hele aardkloot langs.
Heer o Heer wij hebben weer Gebeuren.
3.
De flapperhandjes flapperen fliep & floep.
Het Gebeuren golft. Het Grootte Egolog
telt nors de handjes & van de vingertjes
de vele vage woordbewijzeringen. Stijve
handjes worden aan het eind van elke cyclus
stilletjes door de Naderende Laserstraal op
de slijmgrens afgeknot. Het is altijd het in het
dat het doet, de de die zij de die aandoen. Zo
blijft alles ongemerkt & onbekeken stijf
van vrolijkheid tot pret & park & dichte
slijm beperkt.
Princesboon:
Het Blogorgaan
maakt Niet-bestaan,
men leest haar Niet
maar draagt haar aan:
het is een duizenkoppig monster
vol braak- & misselsmaak
dat nergens niets bij Niets
aanmaakt.
Ze wemelt & ze wiegt
het zwaarbedrade hoofd
van Nergens Hier
naar Nergens Daar
& hoopt
niet op Het Einde. Dat
zijn haar veel-miljoenen leden maar
die van verveling verder plonzend
in de huis- en tuinverwarmde baden
hun van oorlog suffe, oerbedroefde
planeetjesrest opstoken.
Soms, in de aanzet
tot een sprankel zelfbesef,
in grote weerwil
van haar wens
om Niet te zijn, begeeft
zij zich in't openbaar. Het misbaar
dan is eerlijk
waar
onevenaarbahaar:
ze mondt in zuursel uit & kolkt & kotst
zichzelven uit bij monde van
wat anders dan
een
Blogorgaan.
1 opmerking:
Het is even doorbijten, maar dan heb je ook wat. Heerlijk.
Een reactie posten