Niemand thuis
tegen de gristelijke wederopstanding
(in antwoord op Gijs ter Haar)
droeg ik weer een kruis ik zou de ramen
loodzwaar lappen landschap deponerend
aan de voeten van wat waarheid werd
in een opstand uit de dood
niet zou ik hier in het komische de kosmonauten
condoleren die ach de trage nacht doorwaden
of draven over toetsenbord van shift naar enter
in poging enig bloem te wekken
als alle beroering zou liefde zijn
hoe ogen zich dan dieper kleuren
zie monden zich verrekken
droeg ik weer een kruis ik zou de schaterlach
parterre dragen en alle ankers lichten
want keek ik om en nam zo wraak
- terwijl een stervende naar adem hapt
zijn handen niets meer vattend -
ik spoog Hem bloed in het gelaat
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten