De grote vergever
tegen mijn zachte aard
ik ben een vredelievend mens, al jaren
toch is mijn allerdiepste wens
om meedogenloos vilein te zijn, gif te braken
maar mijn sappen smaken fonkelzoet
en ik beschik over het onvermogen om te gisten;
er borrelt niets, er sist niets, kookt en rommelt niets
diep van binnen jaagt slechts aflaatwater door
mijn maag en tranen branden
sporen in mijn wang
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten